Pananaliksik sa pagkatuto ng ikalawang wika (SLA) at pagtuturo ng pangalawang wika (L2): Mga maling paggamit at mga katanungan ng kahalagahan

Mayroong malaki debate tungkol sa kaugnayan at aplikasyon ng teorya ng pagkatuto ng ikalawang wika at pananaliksik para sa pagtuturo ng ikalawang wika. May mga taong naninindigan na ang pagkatuto ng ikalawang wika ay dapat na magamit sa pagtuturo ng ikalawang wika: isang pananaw batay sa argumento na dahil ang pagkatuto ng ikalawang wika ay isang subfield ng applied linguistics, ito ay dapat magkaroon ng direktang kahalagahan sa pagtuturo ng ikalawang wika.Ang iba naman ay nananatili sa kanilang pananaw na hindi lahat ng lugar ng pananaliksik sa pagkatuto ng ikalawang wika ay kailangang may kaugnayan sa pagtuturo ng ikalawang wika – ang mga ‘applied’ mga larangan lamang. Habang ako ay sumasang-ayon na ang karamihan ng trabaho sa pagkatuto ng ikalawang wika ay dapat na angkop sa pagtuturo ng ikalawang wika, lalo na pananaliksik sa itinurong pagkatuto ng ikalawang wika, ang aking paglalahad ay mayroong ibang pananaw sa ugnayan ng pagkatuto ng pangalawang wika/pagtuturo ng ikalawang wika.Ito ay nakatuon sa mga maling paggamit ng teorya ng pagkatuto ng ikalawang wika at pananaliksik sa pagtuturo ng ikalawang wika. Ipinupunto ko na ang paggamit ng pananaliksik sa pagkatuto ng ikalawang wika ay nangangailangan ng isang maingat na pagsasaalang-alang ng konteksto at ang partikular na mga ideya sa pagkatuto ng ikalawang wika- kahit na ang mga itinuturing na mahalaga sa loob ng itinurong pagkatuto ng ikalawang wika– ay maaaring hindi direktang may kahalagahan sa pagtuturo ng ikawalang wika.Tatlong larangan ng pananaliksik sa pagkatuto ng ikalawang wika na aking tatalakayin nang may paggalang sa maling paggamit at kabuluhan ay: ang papel ng pagtuturo sa pagkatuto ng ikalawang wika, ang papel ng edad sa pagkatuto ng ikalawang wika, at ang katangian ng at pagkakaiba sa pagitan ng pahiwatig at malinaw na kaalaman sa ikalawang wika.