Bu makalede iki dillilik ve sosyal adalet merceklerini kullanarak, miras dili konuşanlarin dilsel gelişimini araştırirken karşılaşılan kavramsal ve metodolojik sorunlari yansitiyorum. İncelenen temalar şunlari içeriyor: kalıtsal dil öğreniminin erken fakat değişen zamanlamaları; dilsel ortam ve buna dahil olan ebeveyn girdisi ile dilsel kazanimlar ve miras dili konuşanların iki-dillilik, çok-dillilik ve çok-çeşitlilik arasındaki bağlantı; azınlık dilinde okuryazarlığın çerçevelenmesi; ve genellikle göçün bir sonucu olan özel ve dili şekillendiren azınlıklaştırma deneyimi. İki dilliliğin gradyan olduğunu ve ilgili değişkenlerin – özellikle zamanlama, girdi/maruz kalma ve okuryazarlıkla ilgili olanların – daha iyi ölçümünün, miras dil gelişimi çalışmalarını canlandırabileceğini ve yeni ve daha sağlam kavrayışları mümkün kılabileceğini savunuyorum. Miras dili konuşanların ve onların dillerinin azınlıklaştırılmış topluluklar ve adaletsiz çok dillilik deneyimi ile bağlantili olarak anlaşılması gerektiğini öneriyorum.
İki-dillilik ve sosyal adalet perspektifinden miras dil gelişiminin incelenmesi
Source abstract: The study of heritage language development from a bilingualism and social justice perspective
Translated by: